2 halen - 1 betalen

Ingezonden door: anoniem.

De supermarkten van nu stunten hier dagelijks mee, het is bijna een gewoonte geworden, wekelijks kom je het tegen, 50 jaar geleden moest je hier echt creatief voor zijn om zo'n aktie binnen te halen. Ik zit op mijn gemak foto's te bekijken van het oude gezellige winkelcentrum de meent in 1965, opeens herinner ik me alles weer, op 1 van die foto's is de ventilatiekoker te zien van groenen warenhuis, wij zaten daar ‘s winters altijd op te warmen als we aan het sleeën waren, lekker was het daar, zeer zeker als men kroketten aan het bakken was voor de automaten, het water liep uit je mond.

De kroketten automaten zaten aan de muur tussen de ingang van groenen en de hema, en kosten toendertijd 25 cent, maar ja, als kind kreeg je vroeger niet zoveel zakgeld, als je het überhaupt al kreeg, moest je hier zeer zuinig mee omgaan, die 4 dubbeltjes die je ‘s zondags mee kreeg om in de collecte bus van de kerk te stoppen, werden al gauw omgewisseld voor centen, en was een aardige aanvulling op je zakgeld, zo ging dat vroeger nu eenmaal, als je een beetje bijdehand was, had je dus bijna 1 gulden zakgeld. Natuurlijk ging een groot deel hiervan op aan snacks die je dan bij groenen uit de muur trok, op een gegeven moment kwamen wij erachter, dat als je er 1 gekocht had, en het deurtje van de automaat langzaam dicht deed, net voordat het in het slot viel, je het deurtje dat eronder zat gewoon open kon trekken, zonder te betalen !! Je had er dus 2 voor de prijs van 1.

Je werd steeds handiger in dat soort dingen, op een gegeven moment ging je voor je ouders een kroket halen, of voor een oude buurvrouw die slecht ter been was, je werd er altijd wel wijzer van want je mocht er dan zelf ook 1 kopen, die natuurlijk niet betaald werd. Zoiets blijft nooit geheim natuurlijk, meer mensen haalden die truc uit, toch heeft het zeker een jaar geduurd voor men erachter kwam, toen was het ook gelijk over, en waren de automaten van de een op de andere dag verdwenen.

Het zal duidelijk zijn dat de schrijver van dit verhaal anoniem wil blijven.