Ingezonden door: Bram Boerman.
Rietveld is de naam, om precies te zijn Cornelis Frederik Willem Rietveld, geboren op 25 januari 1906 te Utrecht. Op 24 augustus 1932 begon dokter Rietveld zijn praktijk aan het Oude Veer 13 in Papendrecht, de dag erna werd hij al benoemd tot gemeentearts. Een slimme zet natuurlijk om dit te accepteren, zijn praktijk zat gelijk vol. Er was in Papendrecht in die jaren veel werkloosheid door het sluiten van al die scheepswerven die we hadden. De ex-werknemers hiervan zaten of in de bijstand of in de werkverschaffing en werden onderhouden door de gemeente Papendrecht.
In de periode erna werd hij ondermeer voorzitter van de plaatselijke EHBO-vereniging en gaf op de oefenavonden EHBO-cursussen (zie de film EHBO op deze site). Hij werd medisch verzorger van voetbalvereniging Papendrecht en medisch adviseur van de Stichting Bejaardenzorg.
In de jaren van de Tweede Wereldoorlog was hij zeer actief in het verzet. Zo had hij een tijd onderduikers, meestal Joodse mensen, in de kelder van zijn huis, die hij met gevaar voor eigen leven hielp overzetten naar bevrijd gebied. Op zijn kelderdeur had hij een bordje met de tekst 'besmet gebied'. Geen Duitser die het in zijn hoofd haalde om daar naar binnen te gaan. Uit de overlevering gaat een verhaal, dat de Duitsers het een keer gecontroleerd hebben. Gelukkig voor dokter Rietveld was er op dat moment niemand aanwezig. Vervolgens maakte hij de Duitsers wijs, dat zij een injectie nodig hadden. Zo gezegd, zo gedaan natuurlijk, want ze waren als de dood dat ze wat opgelopen hadden. Dokter Rietveld had de spuiten echter gevuld met een of ander laxerend middel. Toen werden ze pas echt ziek en daarna zijn ze nooit meer binnen geweest.
Tijdens de Watersnoodramp in 1953, waarbij Papendrecht onder water kwam te staan, was hij een van de eerste slachtoffers. Achter het Oude Veer was toen nog de Gantel die volstroomde, met als gevolg dat al de kelders en de huisjes die op nr 9 en 11 stonden vol liepen met water. Dokter Rietveld was in die dagen dag en nacht in de weer om hulp te bieden waar nodig was. Zijn eigen pand kwam als laatste aan de beurt.
Al deze werkzaamheden zullen er zeker toe bijgedragen hebben dat zijn 25-jarig jubileum als huisarts in 1957 op grootse wijze werd herdacht. De huis-aan-huis collecte die voor hem werd gehouden bracht zoveel geld op dat hem een scooter kon worden aangeboden.
Op 23 januari 1971, bij het bereiken van zijn AOW-leeftijd werd hij met algemene stemmen van de raad, tot Ereburger van Papendrecht benoemd. Hij heeft niet lang van zijn AOW mogen genieten. Na een akelig ziekbed, waarvoor hij was verhuisd naar een van zijn dochters in Nieuwkoop, overleed hij daar op 21 december 1972.
Zeg maar eens 'dokter Rietveld' tegen een oude Papendrechter, dan komen de verhalen vanzelf. Zo werd hij 's nachts een keer wakker gebeld voor een bevalling, hij stapte in zijn pyjama op de scooter en ging de bevalling doen. Zo heeft hij ook zijn zoon Klaas, die nog studeerde voor arts, eens naar een bevalling gestuurd. Hij wist dat het daar altijd goed ging, dus kwaad kon het niet. Als het bij een huisbezoek 's zomers te lang duurde voordat de deur open ging, kroop hij door een raam naar binnen. ‘s Winters kwam hij met een hand vol sneeuw binnen en stopte het in je nek, was goed tegen de koorts zei hij dan. Hij is eens een keer met scooter en al bij een patiënt naar binnen gereden. En hij presteerde het om met zijn auto de achterpui van zijn garage naast zijn huis aan het Oude Veer er uit te rijden, de auto half hangend boven zijn tuin. Met behulp van buren is hij door de achterruit van zijn auto naar buiten getrokken zonder een schrammetje op te lopen.
Dokter Rietveld, hij kende zijn patiënten door en door. ook de familierelaties en persoonlijke omstandigheden. De Papendrechters en dokter Rietveld waren 1, hij was met hem vergroeid. De bevolking was ook zeer op hem gesteld. Als hij een uitgelaten bui had, en dat gebeurde nog al eens, mocht hij dit doen. Hij was wars van kouwe drukte en voelde zich bij het gewone volk het meest op zijn gemak. Je hoorde hem een straat ver al aankomen, hij liep altijd te fluiten. Was het daarom dat hij zo geliefd was?
Op 8 april 1985 is op de voormalige Buitenwaard/IJspolder een plein vernoemd naar dokter Rietveld.